استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
10.22034/irm.2023.379494.1208
چکیده
بی تفاوتی یک عامل مخرب در سازمان محسوب می شود و سبب انحراف از شرایط تعادل سازمانی میشود همچنین بر روحیه و عملکرد کارکنان موثر می باشد.این موضوع در شرکت های لاستیک سازی که کارکنان آن ممکن است درگیر کاری پراسترس و همراه با خستگی شدید و احساس افت در توانایی شغلی داشته باشند حائز اهمیت است. تحقیق حاضر با هدف رابطه سخت رویی با بی تفاوتی سازمانی با نقش میانجیگری تحلیل رفتگی انجام گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است که بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری مورگان، 225 نفر از کارکنان شرکت لاستیک سازی آرتاویل انتخاب شدند.ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های سخت رویی کوباسا (HS)، پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران و پرسشنامه تحلیل رفتگی شغلی ماسلاچ و جکسون بود. جهت بررسی هدف پژوهش و تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار 23 spss استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل دادهها شدت همبستگی بین سخت رویی و بی تفاوتی سازمانی، سخت رویی و تحلیل رفتگی و تحلیل رفتگی و بی تفاوتی سازمانی را نشان میدهد و همچنین نشاندهنده این مطلب است که سخت رویی با بی تفاوتی سازمانی با نقش میانجیگری تحلیل رفتگی رابطه معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد سخت رویی بر بی تفاوتی سازمانی و تحلیل رفتگی تاثیر معناداری دارد و تحلیل رفتگی بر بی تفاوتی سازمانی تاثیر معناداری دارد.